In een heerlijke uitwaai-vakantie heb ik deze zomer 2 boeken gelezen die me beiden erg raken: “Ik zal de laatste zijn” en “Ik ga leven”. Gerelateerde thema’s maar uit een ander werelddeel. De een, in Syrië, van een Jezuïtisch meisje dat op het platteland leeft, tot haar dorp wordt belegerd door IS en alle jonge vrouwen ontvoerd worden om als slaaf van IS strijders te dienen. De hel die haar dan te wachten staat is moeilijk voor te stellen…
Gelukkig weet ze met gevaar voor eigen leven te ontsnappen en werkt nu met Amal Clooney aan de aanklacht tegen genocide voor haar volk. Het andere boek is het persoonlijk verhaal van een Nederlands Turkse vrouw die op een rake manier de grenzen van haar orthodoxe opvoeding en de gemeenschap waar ze in opgroeit beschrijft. Opnieuw een dappere vrouw die zich niet neerlegt bij haar lot.
Met deze boeken nog vers in het geheugen viel het wereldnieuws over Afghanistan rauw op mijn dak.
Echt verschrikkelijk om te lezen hoe vrouwen die zich al jaren inzetten voor de verbetering van de positie van de vrouw nu moeten vluchten en onderduiken omdat ze hun leven niet meer veilig zijn én hun verkregen rechten inmiddels weer kwijt zijn.
Het is toch niet te geloven dat heden ten dage op zoveel plekken in de wereld vrouwen niet mee beslissen en tellen. Precies over dát thema hebben Leoni Jansen en ik naar aanleiding van ons boek Niet Miepen een theatercollege geschreven: “Vrouwen op het wereldtoneel”.
Met een lach en een traan nemen we je mee in onze eigen observaties en ervaringen: waarom zijn er nog zo weinig vrouwen in leiderschapsposities en hoe komt het toch dat vrouwen zo vaak twijfelen aan zichzelf? En vooral: wat kunnen we er aan doen? Na de online sessie Peptalk vrouwelijk leiderschap (nog steeds te boeken via www.nietmiepen.nl), gaan we vanaf oktober eindelijk live het theater in!
We zijn nu volop aan het repeteren en hopen zo veel mogelijk vrouwen te inspireren. Kom je kijken en doe je mee? Lees hier waar je erbij kunt zijn.
Hoop je binnenkort te zien!
Jolanda Holwerda
Lof-founder